Η εμψυχώτρια Ιωάννα Χριστοπούλου, αγαπάει να ταξιδεύει και να ανακαλύπτει τις ομορφιές της πατρίδας της, της Ελλάδας. Η συλλογή των πετρών έγινε στις ακρογιαλιές των νησιών του Αιγαίου πελάγους. Η ζωγραφική πάνω σε πέτρες δεν είναι κάτι καινούργιο. Οι πρόγονοί μας ζωγράφιζαν στα πέτρινα τοιχώματα των σπηλαίων. Η επιλογή της δραστηριότητας έγινε για την καλλιέργεια της ευαισθησίας, της δημιουργικότητας και της ανάπτυξης της φαντασίας των παιδιών.
Η παιδαγωγός διάβασε τους στίχους του τραγουδιού «Να τι θα πει Ελλάδα» του Κώστα Κιούση, μουσική Γιώργιος Μυρογιαννάκης και το άκουσαν να το τραγουδά ο Πάνος Βισβάρδης για να γίνει μια σύνδεση με το παρελθόν.
Ένα κορίτσι διάβασε το απόφθεγμα του Οδυσσέα Ελύτη «Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι και ένα καράβι…».
Τα παιδιά έκλεισαν τα μάτια τους για λίγα λεπτά και σκέφτηκαν εικόνες της πατρίδας της Ελλάδας. Κατά τη διάρκεια της ζωγραφικής σε πέτρες τα παιδιά άκουσαν μουσική του Μάνου Χατζιδάκι ο οποίος με τη μουσική του έκανε γνωστή την Ελλάδα σε ολόκληρο τον κόσμο.
Σε πίνακες υπήρχαν φωτογραφίες με θέματα για ζωγραφική πάνω σε πέτρες, τις οποίες απλά τα παιδιά κοίταξαν. Τα παιδιά αποτύπωσαν στις πέτρες τις σκέψεις τους. Δημιούργησαν έργα τέχνης με εικόνες, χρώματα της Ελλάδας. Οι εθελοντές βοήθησαν στην πραγμάτωση της δραστηριότητας.
Όλοι χαρήκαμε το δημιουργικό πρωινό της Δευτέρας 28 Ιουλίου στην Βιβλιοθήκη και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την επόμενη χρονιά με υγεία.
